UM cæde tellus luxuriat Ducum, Meum POCOCKI barbiton exigis, Manéfque Mufam fastuosam
Sollicitant pretiofiores. Alter virentum prorurat agmina Sonora Thracum, donáque Phillidi Agat puellas, heu decoris
Virginibus nimis invidenti.
Te nuda Virtus, te Fidei pius Ardor ferendæ, fanctaque Veritas Per faxa, per pontum, per hoftes Præcipitant Afiæ mifertum.: Cohors catenis quà pia stridulis Gemunt onufti, vel fude trans finum Luctantur actâ, pendulíve Sanguineis trepidant in uncis. Sentis ut edunt fibila, ut ardui Micant dracones, tigris ut horridos. Intorquet ungues, ejulátque
In madido crocodilus antro
Vides lacunæ fulphure lividos Ardere fluctus, quà ftetit impiæ Moles Gomorrhæ mox procellâ
Hausta rubrâ, pluviífque flammis : Quòd ifta tellus fi fimiles tibi
Si fortè denos nutrierat Viros,
POCOCK IU S.
Adhuc ftetiffet, nec vibrato
Dextra Dei tonuiffet igne.
Quin nunc requiris tecta virentia Nini ferocis, nunc Babel arduum, Immane opus, crefcentibúfque Vertice fideribus propinquum. Nequicquam: Amici difparibus fonis Eludit aures nescius artifex, Linguáfque miratur recentes In patriis peregrinus oris. Veftitur hinc tot fermo coloribus, Quot tu, PocoсKI, diffimilis tui Orator effers, quot viciffim
Te memores celebrare gaudent. Hi non tacebunt quo Syriam fenex Percurrit æftu raptus, ut arcibus Non jam fuperbis, & verendis Indoluit Solimæ ruinis.
Quis corda pulfans tunc pavor hauferat Dolor quis arfit non fine gaudio, Cum busta Christi provolutus Ambiguis lacrymis rigaret! Sacratur arbos multa PocoCKIO, Locófque monftrans inquiet accola. Hæc quercus Hoseam fupinum, Hæc Britonem recreavit ornus. Hic audierunt gens venerabilem Ebræa Mofen, inde PocoCKIUM Non ore, non annis minorem, Atque fuam didicere linguam.
Ac ficut albens perpetuâ nive Simul favillas, & cineres finu Eructat ardenti, & pruinis
Contiguas rotat Ætna flammas; Sic te trementem, te nive candidum Mens intus urget, mens agit ignea Sequi reluctantem Ioëlem
Per tonitru, aëreáfque nubes Annon pavefcis, dum tuba pallidum Ciet Sionem, dum tremulum polo Caligat aftrum, atque incubanti
Terra nigrans tegitur fub umbrâ ? Quod agmen ! heu quæ turma fequacibus Tremenda flammis! quis ftrepitantium. Flictus rotarum,eft! O PocOCKD Egregie, O animose Vatis
Interpres abftrufi, O fimili ferè
Correpte flammâ, te, quot imagine
Crucis notantur, te, fubacto
Chrifticole gravis Ottomannus
Gemens requirit, te Babylonii Narrant poëtæ, te pharetris Arabs. Plorat revulsis, & fragofos
Jam gravior ferit horror agros... Quà Gefta nondum cognita Cæfaris, Quà nec Matronis fcripta, PocOCKIUS Ploratur ingens, & dolenda
Neftores brevitas fenectæ.
So bright a scene of triumph rife?
Did ever Greece or Rome fuch laurels wear,
As crown'd the laft aufpicious year?
When first at Blenheim ANNE her enfigns spread, And Malborough to the field the fhouting fquadrons led In vain the hills and ftreams oppofe,
In vain the hollow ground in faithless hillocks rofe. To the rough Danube's winding fhore, His shatter'd foes the conquering hero bore.
They fee with ftaring haggard eyes The rapid torrent roll, the foaming billows rise; Amaz'd, aghast, they turn, but find, In Malborough's arms, a furer fate-behind. Now his red fword aloft impends, Now on their shrinking heads descends : Wild and diftracted with their fears,
They juftling plunge amidst the founding deeps; The flood away the struggling squadrons sweeps, And men, and arms, and horses, whirling bears. The frighted Danube to the sea retreats, The Danube foon the flying ocean meets, Flying the thunder of great ANNA's fleets.
Rooke on the feas afferts her sway, Flames o'er the trembling ocean play, And clouds of fmoke involve the day. Affrighted Europe hears the cannons roar, And Afric echoes from its diftant fhore. The French, unequal in the fight, In force fuperior, take their flight. Factions in vain the hero's worth decry, In vain the vanquish'd triumph, while they fly. IV.
Now, Janus, with a future view,
The glories of her reign survey,
Which fhall o'er France her arms difplay, And kingdoms now her own fubdue. Lewis, for oppreffion born;
Lewis in his turn, shall mourn, While his conquer'd happy fwains, Shall hug their easy wish'd-for chains. Others, enflav'd by victory, Their fubjects, as their foes, oppress; ANNA conquers but to free, And governs but to bless.
« SebelumnyaLanjutkan » |