Gambar halaman
PDF
ePub

A

Yn lle y Colect cyntaf ar y Foreol¶ Weddi, yr arferir y ddau hyn sy nesaf yn canlyn.

O Alluoccaf Dduw, ofnadwy yn dy farnedigaethau, a rhyfeddol yn dy weithredoedd tuagat feibion dynion; yr hwn yn dy dost ddigllonedd a oddefaist (megis ar y dydd heddyw) dorri ymaith fywyd ein diweddar rasol Arglwydd Frenhin Siarles y Cyntaf, trwy ddwylaw dynion ysgeler a gwaedlyd: Nyni dy greaduriaid pechadurus, ymgynnulledig yma ger dy fron, ydym, yn enw holl drigolion y deyrnas hon, yn ostyngedig yn cyfaddef, mai pechodau mawrwaedd y Genedl yma oedd yr achos o ddwyn i lawr y farnedigaeth drom hon arnom. Eithr, O Dduw grasusol, pan ymofynech am waed, na ddyro euogrwydd y gwaed gwirion hwn (tywalltiad pa un nid oes dim ond gwaed dy Fab di a all ei ddiwygio) na ddyro mo hono ar gyfrif pobl y tir hwn; ac na 1 ofyner er byth gennym ni, na'n heppil. Trugarhâ, O Arglwydd, trugarhâ wrth dy bobl y rhai a brynaist; ac na lidia wrthym yn dragywydd: eithr maddeu i ni er mwyn dy drugareddau, trwy ryglyddon dy Fab ein Harglwydd Iesu Grist. Amen. BE ENDIGEDIG Arglwydd,

y'ngolwg yr hwn gwerthfawr yw marwolaeth dy saint; "Ni a fawrygwn dy Enw, am dy aml ras a roddaist i'n diweddar Arglwydd Frenhin a ferthyrwyd; trwy'r hwn y nerthwyd ef mor gysurus i ddilyn camrau ei wynfydedig Feistr a'i Iachawd

[merged small][ocr errors]

mewn diysgog addfwyn oddefiad o bob ammharchiadau creulawn, ac yn y diwedd yn gwrthwynebu hyd at waed; a'r pryd hwnnw hefyd, yn ol yr un esampl, yn eirioli dros ei ddi

Instead of the first Collect at Morning Prayer shall these two which next follow be used.

Most mighty God, terrible in thy judgements, and wonderful in thy doings toward the children of men; who in thy heavy displeasure didst suffer the life of our gracious Sovereign King Charles the First, to be (as this day) taken away by the hands of cruel and bloody men: We thy sinful creatures here assembled before thee, do, in the behalf of all the people of this land, humbly confess, that they were the crying sins of this Nation, which brought down this heavy judgement upon us. But, Ŏ gracious God, when thou makest inquisition for blood, lay not the guilt of this innocent blood, (the shedding whereof nothing but the blood of thy Son can expiate,) lay it not to the charge of the people of this land; nor let it ever be required of us, or our posterity. Be merciful, O Lord, be merciful unto thy people, whom thou hast redeemed; and be not angry with us for ever: But pardon us for thy mercies' sake, through the merits of thy Son Jesus Christ our Lord.

Amen.

BL

LESSED Lord, in whose sight the death of thy saints is precious; We magnify thy Name for thine abundant grace bestowed upon our martyred Sovereign; by which he was enabled so cheerfully to follow the steps of his blessed Master and Saviour, in a constant meek suffering of all barbarous indignities, and at last resisting unto blood; and even then, according to the same pattern, praying for his murderers. Let his memory, O Lord, be

henyddwŷr. Bydded ei goffadwriaeth ef, O Arglwydd, byth yn fendigedig yn ein plith; fel y gallom ninnau ddilyn esampl ei wrolder a'i ddïanwadalwch, ei ostyngeiddrwydd a'i amynedd, a'i fawr gariad ef. A chaniatta i'n gwlad hon fod yn rhydd oddiwrth ddial am ei waed cyfiawn ef, a'th drugaredd gael ei gogoneddu ym maddeuant ein pechodau; a'r cwbl er mwyn Iesu Grist, ein hunig Gyfryngwr a'n Dadleuwr. Amen.

Ar ddiwedd y Litani (a arferir yn wastad ar y Dydd hwn) ar ol y Colect [Ni a attolygwn i ti, O Dad, &c.] y darllenir y tri Cholect hyn.

Arglwydd, ni a attolygwn

ein gweddïau, ac arbed bawb a gyffesant eu pechodau wrthyt; fel y bo i'r rhai y cyhuddir eu cydwybodau gan bechod, trwy dy drugarog faddeuant fod yn ollyngedig; trwy Grist ein Harglwydd. Amen.

[blocks in formation]

cifully hear our prayers. and spare all those who confess their sins unto thee; that they whose consciences by sin are accused, by thy merciful par don may be absolved; through Christ our Lord. Amen.

Oluce Dad, yw' wat wyt

Alluoccaf Dduw, a thru-Most mighty God, and

yn tosturio wrth bob dyn, ac nid wyt yn casâu dim o'r a wnaethost; yr hwn nid ewyllysi farwolaeth pechadur, ond byw o hono, ac ymchwelyd oddiwrth ei bechod, a bod yn gadwedig; Yn drugarog maddeu i ni ein camweddau; derbyn a chysura ni, y rhai ydym yn fin ac yn orthrwm gennym faich ein pechodau. Ti bia o briodolder drugarhâu yn wastad; i ti yn unig y perthyn maddeu pechodau. Arbed nyni gan hynny, Arglwydd daionus, arbed dy bobl y rhaí a brynaist: na ddos i'r farn a'th weision, y rhai ynt bridd gwael, a phechaduriaid truain; eithr ymchwel felly dy lid oddiwrthym, y rhai ym yn ostyngedig yn cydnabod ein gwaeledd, ac

compassion upea all' men, and

merciful Father, who hast

re

hatest nothing that thou has made; who wouldest not the death of a sinner, but that he should rather turn from his sin, and be saved: Mercifully forgive us our trespasses; ceive and comfort us, who are grieved and wearied with the burden of our sins. Thy property is always to have mercy to thee only it appertaineth to forgive sins. Spare us therefore, good Lord, spare thy peo ple, whom thou hast redeemed; enter not into judgement with thy servants, who are vile earth and miserable sinners: but so turn thine anger from us, who meekly acknowledge our vileness, and truly repent us of our faults; and so make

En wir edifeiriol gennym ein eiau; ac felly brysia i'n cynorthwyo ni yn y byd hwn, fel byddom fyw byth gydâ thi yn byd a ddaw; trwy Iesu Grist n Harglwydd. Amen.

Y

[merged small][ocr errors]

T

MCHWEL di ni, O Arglwydd daionus; Ac yna yr nchwelir ni. Ystyria, O Arwydd, Ystyria wrth dy bobl, Y ai sydd yn ymchwelyd attat wy wylofain, ymprydio, a weddio. Canys Duw trugarog yt ti, Yn llawn tosturi, Yn dda y amynedd, Ac yn fawr dy årder. Yr wyt yn arbed, pan m ni yn haeddu poenau; Ac yn y lid yr wyt yn meddwl am rugaredd. Arbed dy bobl, Arwydd daionus, arbed hwy; Ac a ddyger dy etifeddiaeth i warlwydd. Clyw nyni, Arglwydd; anys mawr yw dy drugaredd; c yn ol llraws dy drugareddau cies look upon us, Through rych arnom, Trwy haeddedaethau a chyfryngdod dy ndigedig Fab Iesu Grist ein larglwydd. Amen.

URN thou us, O good Lord, and so shall we be turned. Be favourable, O Lord, be favourable to thy people, Who turn to thee in weeping, fasting, and praying. For thou art a merciful God, Full of compassion, Long-suffering, and of great pity. Thou sparest when we deserve punishment, And in thy wrath thinkest upon mercy. Spare thy people, good Lord, spare them, And let not thine heritage be brought to confusion. Hear us, O Lord, for thy mercy is great, And after the multitude of thy mer

[blocks in formation]

the merits and mediation of thy blessed Son Jesus Christ our Lord. Amen.

[blocks in formation]

eithr fel gwasanaethwŷr Duw. Perchwch bawb, Cerwch y brawdoliaeth. Ofnwch Dduw. Anrhydeddwch y brenhin. Y gweision, byddwch ddarostyngedig gyda phob ofn i'ch meistraid; nid yn unig i'r rhai da a chyweithas, eithr i'r rhai anghyweithas hefyd. Canys hyn sydd rasol, os yw neb o herwydd cydwybod i Dduw yn dwyn tristwch, gan ddïoddef ar gam. Oblegid pa glod yw, os, pan bechoch, a chael eich cernodio, y byddwch dda eich amynedd? eithr os a chwi yn gwneuthur yn dda, ac yn dïoddef, y byddwch dda eich amynedd; hyn sydd rasol ger bron Duw. Canys i hyn y'ch galwyd hefyd: oblegid Crist yntau a ddioddefodd drosom ni, gan adael i ni esampl, fel y canlynech ei ôl ef: Yr hwn ni wnaeth bechod, ac ni chaed twyll yn ei enau: Yr Efengyl. St. Matt. xxi. 33. Yo Roedd rhyw ddyn o berchen tŷ, hwn , yr a blannodd winllan, ac a osododd gae yn ei chylch hi, ac a gloddiodd ynddi win-wryf, ac a adeiladodd dŵr, ac a'i gosododd hi allan i lafurwŷr, ac a aeth oddi cartref. A phan nesaodd amser ffrwythau, efe a ddanfonodd ei weision at y llafurwŷr, i dderbyn ei ffrwythau hi. A'r llafurwŷr a ddaliasant ei weision ef, ac un a gurasant, ac arall a laddasant, ac arall a labyddiasant. Trachefn, efe a anfonodd weision eraill, fwy na'r rhai cyntaf: a hwy a wnaethant iddynt yr un modd. Ac yn ddiw. eddaf oll, efe a anfonodd attynt ei fab ei hun; gan ddywedyd, Hwy a barchant fy mab i. A phan welodd y llafurwŷr y mab, hwy a ddywedasant yn eu plith eu hun, Hwn yw'r etifedd; deuwch, lladdwn ef, a daliwn ei etifeddiaeth ef. Ac wedi iddynt

all men.

Love the 'brotherhood. Fear God. Honour the King. Servants, be subject to your masters with all fear, not only to the good and gentle, but also to the froward. For this is thank-worthy, if a man for conscience toward God endure grief, suffering wrongfully. For what glory is it, if when ye be buffeted for your faults ye shall take it patiently? but if when ye do well, and suffer for it, ye take it patiently; this is acceptable with God. For even hereunto were ye called; because Christ also suffered for us, leaving us an example, that ye should fol low his steps; who did no sin neither was guile found in his mouth.

The Gospel. St. Matt. xxi. 33.

HERE was a certain hous

Tholder which planted a vineyard, and hedged it round about, and digged a wine-press in it, and built a tower, and let it out to husbandmen, and went into a far country. And when the time of the fruit drew near, he sent his servants to the husbandmen, that they might re ceive the fruits of it. And the husbandmen took his servants, and beat one, and killed another. and stoned another. Again he sent other servants, more than the first: and they did unto them likewise. But last of all be sent unto them his son, saying, They will reverence my son But when the husbandmen sa the son, they said among themselves, This is the heir, come let us kill him, and let us seize on his inheritance. And they caught him, and cast him out

of

ei ddal, hwy a'i bwriasant ef allan o'r winllan, ac a'i lladdasant. Am hynny pan ddêl arglwydd y winllan, pa beth a wna fe i'r llafurwyr hynny? Hwy ddywedasant wrtho, Efe a ddietha yn llwyr y dynion drwg ynny, ac a esyd y winllan i afurwyr eraill, y rhai a dalant ddo y ffrwythau yn eu hamserau. Ar ol Credo Nicea y darllenir, yn niffyg Pregeth i'r Diwrnod hwnnw, y rhan gyntaf a'r ail o'r Homili, a osodwyd allan trwy Awdurdod, yn erbyn Anufudd-dod a Gorthryfel; neu pregethed y Gweinidog, yr hwn a fo'n gwasanaethu, Bregeth o'i wneuthuriad ei hun ar yr unrhyw destun.

Yn yr Offrymiad y darllenir yr
Adnod hon.

Pa bethau bynnag oll a ewllysioch eu gwneuthur o ddynon i chwi, felly gwnewch chwihau iddynt hwy: canys hyn w'r gyfraith a'r prophwydi. St. Matth. vii. 12.

the vineyard, and slew him. When the lord therefore of the vineyard cometh, what will he do unto those husbandmen ?

They say unto him, He will miserably destroy those wicked men, and will let out his vineyard unto other husbandmen, which shall render him the fruits in their seasons.

¶ After the Nicene Creed, shall be read, instead of the Sermon for that Day, the first and second parts of the Homily against Disobedience and wilful Rebellion, set forth by Authority; or the Minister who officiates shall preach a Sermon of his own composing upon the same argument.

In the Offertory shall this Sentence be read.

Whatsoever ye would that men should do unto you, even so do unto them; for this is the law and the prophets. St. Matth. vii. 12.

After the Prayer [For the whole state of Christ's Church &c.] these two Collects following shall be used.

Ar ol y Weddi [Dros holl ystad Eglwys Grist &c.] yr arferir y ddau Golect yma sydd yn canlyn. yr hwn ni chospaist ni hyd O who didst not punish us as Arglwydd ein Tad nefol,

r haeddai ein pechodau, eithr ng nghanol barn a gofiaist drugaredd; Yr ydym ni yn cydnaod mai dy ragorol ffafr di ydedd, er i ti, am ein haml a'n lirfawr annogaethau, oddef i'th Enneiniog, y bendigedig Frenhin Siarles y Cyntaf, syrthio (megis r y dydd heddyw) i ddwylaw lynion ysgeler a gwaedlyd, ac ar fodd creulawn ei ladd ef gandynt: etto ni'n gadewaist ni dros fyth, megis defaid heb fugail ddynt; eithr yn dy rasol Raguniaeth a gedwaist yn rhyfedd ddilys Etifedd ei Goron ef, ein grasusaf Arglwydd Frenhin y pryd hwnnw, Siarles yr Ail, rhag ei elynion gwaedlyd, gan ei guddio ef dan gysgod dy

Lord, our heavenly Father,

our sins have deserved, but hast in the midst of judgement remembered mercy; We acknowledge it thine especial favour, that, though for our many and great provocations, thou didst suffer thine anointed blessed King Charles the First (as on this day) to fall into the hands of violent and blood-thirsty men, and barbarously to be murdered by them, yet thou didst not leave us for ever, as sheep without a shepherd; but by thy gracious providence didst miraculously preserve the undoubted Heir of his Crowns, our then gracious Sovereign King Charles the Second, from his bloody enemies, hiding him under the sha

« SebelumnyaLanjutkan »