12. State whether the rhombohedron is considered holohedral or hemihedral; and explain how the primary rhombohedron of calcite is produced from a regular six-sided prism ; also, why, in thus forming the former solid, the replacing planes must intersect the lateral faces of the prism at a certain angle. DEGREE OF B.A. COMPULSORY GROUP. GREEK. Eraminer, CHARLES MACDOUALL, LL.D. Translate, accurately, any two of the following passages, and answer the questions annexed to the two which 1. HOMERUS--Ilias, II., vv. 301-320. you select. εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν* ἐνὶ φρεσίν,—ἐστὲ δὲ πάντες a. Parse, accurately and fully, the words thus marked (*), explaining their formation, when peculiar, and annexing the Attic forms, wherever these are different. b. Derive ἑκατόμβη, πέταλον, σμερδαλέος, δαφοινός, νήπιος, ἀρίζηλος, αγκυλομήτης. c. Explain the constructions, βωμοῦ ὑπαΐξας and πτέρυγος λάβεν. d. Elucidate the phrases, ἔβαν φέρουσαι, Κῆρες θανάτοιο, χθιζά τε καὶ πρωϊζά,—adverting, under this last, to various ways of punctuating the first four lines. e. Notice any metrical peculiarities in the above passage. 2. ESCHYLUS Prometheus Vinctus, vv. 855-872. πέμπτη δ ̓ ἀπ' αὐτοῦ γέννα πεντηκοντάπαις μακροῦ λόγου δεῖ ταῦτ' ἐπεξελθεῖν τορῶς. a. Name the persons meant by αὐτοῦ and γέννα πεντηκοντάπαις, in the first line ; by ἀνεψιῶν, in the fourth ; by μίαν παίδων and ξύνευνον, in the thirteenth and fourteenth. b. Remark upon the formation and the usage of the various compound adjectives in this extract. c. Illustrate the fifth line by parallels. d. Mention other modes of punctuating lines 7, 8, 9, than that above adopted, and the different meanings so put upon the passage. If we might read φθόνον δ ̓ ἄρ ̓ εὐγμάτων ἕξει θεός (with δαμέντας afterwards), what other passage in this play would establish both the construction and the sense? 3. EURIPIDES-Medea, vv. 296–316. τῶν δ ̓ αὖ δοκούντων εἰδέναι τι ποικίλον a. State the composition of ἀρτίφρων, ἀργία, ἀχρεῖος, προςάντης, πλημμελής, σωφρονῶν. 6. Explain the usage of πέφυκε (a perfect); of μὴ τρέσης, in exhortation (distinguishing that of μὴ πάθης, just before); of πράσσοιτε, in benediction, of the middle voice in ἐξέδου κόρην and παῖδας ἐκδιδάσκεσθαι. c. Adduce combinations analogous to ἐκδιδάσκεσθαι σοφούς and χωρίς ἄλλης ἧς ἔχουσιν ἀργίας. d. Supply the elleipsis in ὅτῳ σε θυμὸς ἦγεν. e. Elucidate the number and gender in ἠδικημένοι σιγησόμεσθα, and, collating vv. 408–410 of this tragedy, πρὸς δὲ καὶ πεφύκαμεν γυναῖκες ἐς μὲν ἔσθλ ̓ ἀμηχανώταται, state what different principle exercises control there. 4. HERODOTUS, I., c. 133. ἡμέρην* δὲ ἁπασέων* μάλιστα ἐκείνην τιμᾶν νομίζουσι, τῇ* ἕκαστος ἐγένετο. ἐν ταύτῃ δὲ πλέω* δαῖτα τῶν ἄλλων δικαιεῦσι* προτίθεσθαι· ἐν τῇ* οἱ εὐδαίμονες αὐτῶν βοῦν καὶ ἵππον καὶ κάμηλον καὶ ὄνον προτεθέαται* ὅλους ὀπτοὺς ἐν καμίνοισι, οἱ δὲ πένητες αὐτῶν τὰ λεπτὰ τῶν προβάτων προτιθέαται. σίτοισι δὲ ὀλίγοισι χρέονται,* ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι καὶ οὐκ* ἁλέσι· καὶ διὰ τοῦτό φασι Πέρσαι τοὺς Ἕλληνας σιτεομένους* πεινῶντας παύεσθαι, ὅτι σφι* ἀπὸ δείπνου παραφορέεται οὐδὲν λόγου ἄξιον, εἰ δέ τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ἂν οὐ παύεσθαι. οἴνῳ δὲ κάρτα προςκέαται.* καί σφι οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ* οὐρῆσαι ἀντίον ἄλλου. ταῦτα μέν νυν οὕτω φυλάσσεται. μεθυσκόμενοι δὲ ἐώθασι* βουλεύεσθαι τὰ σπουδαιέστατα* τῶν πρηγμάτων* τὸ* δ ̓ ἂν ἅδῃ σφι* βουλευομένοισι, τοῦτο τῇ ὑστεραίῃ* νήφουσι προτιθεῖ* ὁ στέγαρχος, ἐν τοῦ* ἂν ἐόντες* βουλεύωνται· καί, ἢν μὲν ἄδῃ καὶ νήφουσι, χρέονται αὐτῷ, ἣν δὲ μὴ ἅδῃ, μετιεῖσι.* τὰ δ ̓ ἂν νήφοντες προβουλεύσωνται, μεθυσκόμενοι ἐπιδιαγινώσκουσι. a. Write down the Attic form of every word thus marked (*) above. b. Parse accurately, and conjugate fully, μετιεῖσι, ἐώθασι, προτιθεῖ and προτιθέαται (accounting for the voice of the latter), παραφέροιτο, ἐμέσαι, νήφουσι, ἐσθίοντας, μεθυσκόμενοι. c. In what circumstances, generally, would the construction exemplified in ταῦτα φυλάσσεται be replaced by one consonant to the Latin and English idiom. 5. XENOPHON—Anabasis, II., c. 5, §§ 16–19. * ἀλλ ̓ ἥδομαι μέν, ὦ Κλέαρχε! ἀκούων σου φρονίμους λόγους· ταῦτα γὰρ γιγνώσκων, εἴ τι ἐμοὶ κακὸν βουλεύοις, ἅμα ἄν μοι δοκεῖς καὶ σαυτῷ κακόνους εἶναι. ὡς δ ̓ ἂν μάθης ὅτι οὐδ ̓ ἂν ὑμεῖς δικαίως οὔτε βασιλεῖ οὔτ ̓ ἐμοὶ ἀπιστοίητε, ἀντάκουσον.* εἰ γὰρ ὑμᾶς ἐβουλόμεθα ἀπολέσαι,* πότερά σοι δοκοῦμεν ἱππέων πλήθους ἀπορεῖν ἢ πεζῶν ἢ ὁπλίσεως, ἐν ᾗ ὑμᾶς μὲν βλάπτειν ἱκανοὶ ἄν ἦμεν,* ἀντιπάσχειν* δὲ οὐδεὶς κίνδυνος; ἀλλὰ χωρίων ἐπιτηδείων ὑμῖν ἐπιτίθεσθαι ἀπορεῖν ἄν σοι δοκοῦμεν ; οὐ τοσαῦτα μὲν πεδία ἡμῖν φίλια ὄντα σὺν πολλῷ πόνῳ διαπορεύεσθε, τοσαῦτα δὲ ὄρη ὑμῖν ὁρᾶτε* ὄντα πορευτέα, ἃ ἡμῖν ἔξεστι προκαταλαβοῦσιν* άπορα ὑμῖν παρέχειν ;" τοσοῦτοι δέ εἰσι ποταμοί, ἐφ ̓ ὧν ἔξεστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ὁπόσοις ἂν ὑμῶν βουλώμεθα μάχεσθαι εἰσὶ δ ̓ αὐτῶν οὓς οὐδ ̓ ἂν παντάπασι διαβαίητε,* εἰ μὴ ἡμεῖς ὑμᾶς διαπορεύοιμεν. εἰ δὲ ἐν πᾶσι τούτοις ἡττώμεθα, ἀλλὰ τό γέ τοι πῦρ τοῦ καρποῦ κρεῖττόν ἐστιν· ὃν ἡμεῖς δυναίμεθ ̓ ἂν κατακαύσαντες* λιμὸν ὑμῖν ἀντιτάξαι, ᾧ ὑμεῖς οὐδ ̓ εἰ πάνυ ἀγαθοὶ εἴητε μάχεσθαι ἂν δύναισθε. * a. Parse accurately, and conjugate fully, every verb thus marked (*) above. b. Indicate the construction and bearing of av in every case where it occurs in this passage, noticing the nature of each clause, and the mode and time of each verb, with which the particle is associated. 6. LUCIANUS-Charon. ΧΑΡΩΝ. ἐθέλω δ ̓ οὖν σοι, ὦ Ἑρμῆ! εἰπεῖν,* ᾧ τινι ἐοικέναι* μοι ἔδοξαν* οἱ ἄνθρωποι καὶ ὁ βίος ἅπας αὐτῶν. ἤδη ποτὲ πομφόλυγας* ἐν ὕδατι* ἐθεάσω* ὑπὸ κρουνῷ τινι καταράττοντι* ἀνισταμένας ;* τὰς φυσαλίδας* λέγω, ἀφ ̓ ὧν ξυναγείρεται ὁ ἀφρός· ἐκείνων τοίνυν τινὲς μὲν μικραί εἰσι καὶ αὐτίκα ἐκραγεῖσαι* ἀπέσβησαν·* αἱ δ ̓ ἐπὶ πλέον διαρκοῦσι, καί, προςχωρουσῶν αὐταῖς τῶν ἄλλων, αὗται ὑπερφυσ ώμεναι ἐς μέγιστον ὄγκον* αἴρονταί,* εἶτα μέντοι κἀκεῖναι πάντως ἐξερράγησάν ποτε· οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως γενέσθαι. τοῦτό ἐστιν ὁ ἀνθρώπων βίος· ἅπαντες ὑπο πνεύματος ἐμπεφυσημένοι,* οἱ μὲν μείζους,* οἱ δὲ ἐλάττους· καὶ οἱ μὲν ὀλιγοχρόνιον ἔχουσι καὶ ὠκύμορον τὸ φύσημα, οἱ δὲ ἅμα τῷ ξυστῆναι* ἐπαύσαντο* πᾶσι δ ̓ οὖν ἀπορραγῆναι ἀναγκαῖον. ΕΡΜΗΣ. οὐδὲν χεῖρον* σὺ τοῦ Ὁμήρου εἴκασας, ὦ Χάρων ! ὃς φύλλοις τὸ γένος αὐτῶν ὁμοιοῖ.* ΧΑΡΩΝ. καὶ τοιοῦτοι ὄντες, ὦ Ἑρμῆ! ὁρᾷς* οἷα ποιοῦσι, καὶ ὡς φιλοτιμοῦνται πρὸς ἀλλήλους ἀρχῶν πέρι καὶ τιμῶν καὶ κτήσεων* ἁμιλλώμενοι, ἅπερ ἅπαντα καταλιπόντας* αὐτοὺς δεήσει ἕνα ὀβολὺν ἔχοντας ἥκειν παρ' ἡμᾶς. βούλει* οὖν, ἐπείπερ ἐφ' ὑψηλοῦ ἐσμέν, ἀναβοήσας* παμμέγεθες παραινέσω* αὐτοῖς ἀπέχεσ θαι μὲν τῶν ματαίων πόνων, ζῆν* δὲ ἀεὶ τὸν θάνατον πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντας ; a. Parse accurately all nouns and verbs thus marked (*) above, conjugating every verb fully, and giving the etymon (when known) of every derivative. b. Explain the changes of time in αἱ μὲν ἀπέσβησαν, αἱ δὲ διαρκοῦσι—εἶτα μέντοι ἐξεῤῥάγησαν. c. Upon what is παραινέσω dependent ? d. In which clause is found an elleipsis of ἐστί, and in which one of εἰσι ? e. Discriminate ἔχουσιν ὠκύμορον φύσημα, ἔχ. ὠκύμορον τὸ φύσημα, ἔχ. τὸ φύσημα ὠκύμορον, ἔχ. τὸ ὠκύμορον φύσημα, ἔχ. φύσημα τὸ ὠκύμορον. f. Quote the lines of Homerus here referred to. |