4 Καὶ ἀπὸ ἀγορᾶς, ἐὰν μὴ βαπτίσωνται, ἐν ἐσθίασι' καὶ ἄλλα πολλά έτη, ἃ ἡ παρέλαβαν κατεῖν, † βαπλισμός + ποτηρίων * Η ξετῶν κ Ι χαλκίων + κλινῶν.) 5. Επεία επερωτῶσιν αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Γραμματείς Διατί οἱ μαθηταί σε ε περιπα. τέσι κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων, ἀλλὰ ἀνίπτοις χες σὶν ἐσθίασι τὸν ἄξιον ; 14 Καὶ προσκαλεσάμενος πάντα τὸν ὄχλον, ἔλεγεν αὐτοῖς· Ακαετέ με πάνες και συνίεε. 15. Ουδέν εσιν έξωθεν τα ανα θρώπε εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν, ὁ δύναται αὐτήν κοινῶται ἀλλὰ τὰ ἐκπορευόμενα ἀπ' αὐτᾶ, ἐκεῖνά ἐστι τὰ κοινὸνα τὸν ἄνθρωπον. Το Εἴ τις ἔχει ὦτα ακέειν, ἀκείτω. 17 Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον ἀπὸ τὰ ὄχλο, ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτῷ περὶ τῆς παρα Γελής. 18 Καὶ λέγει αὐτοῖς· Οὕτω ὑμεῖς ἀσύνετοί ἔτες & νεῖτε ὅτι πᾶν τὸ ἔξαθεν εἰσπορεύομενον εἰς τὸν ἄνθρωποι, ε δύναται αὐτὸν κοινῶσαι; 19 Ὅτι ἐκ εἰσπος είναι αὐτῷ εἰς τὴν καρδίαν, ἀλλ ̓ εἰς τὴν κοιλίαν· καὶ εἰς τὸν ἢ ἀφεδρώνα † ἐκπορεύεται, καθαρίζον πάντα τὰ Βρώματα. - 20 Ἔλεγε δὲ, ὅτι τὸ ἐκ τῶ ἀνθρώπει ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. 21 Εσωθεν γὰρ ἐκ τῆς κας δίας τῶν ἀνθρώπων οι διαλογισμοί οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, απορνείας, φόνοι, 22 + Κλιπαί, + πλεονεξίαι, Η πονηρίας, † δόλο, ασέλγεια, ὀφθαλμές πονηςός, Η βλασφημία, + ὑπερηφανία, ξ ἀφροσύνη. 23 Πάνα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται, καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. 24 Καὶ ἐκεῖθεν αναςάς απῆλθεν εἰς τὰ † μεθόρια Τύρω και Σιδών και εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν, εδένα ἤθελε γνῶναι καὶ ἐκ ηδυνήθη 1 λαθεῖν. 4. Et lorsqu'ils reviennent des places publiques, ils ne mangent point non plus sans s'étre lavés. Il y a aussi beaucoup d'autres choses qu'ils ont reçues pour les observer, comme de laver les coupes, les pots, les vaisseaux d'airain, et les lits. 5. Là-dessus les Pharisiens et les Scribes lui demandérent : D'où vient que, tes Disciples ne suivent pas la tradition des anciens, et qu'ils prennent leur repas sans se laver les mains? * 4 And when they come from the M.7 market, except they wash, they eat not. And many other things there be, which they have receiv ed to hold, as the washing of cups, and pots, and of brasen vessels, and tables. 5 Then the Pharisees and scribes asked him, Why walk not thy disciples according to the tradition of the elders, but eat bread with un 14. Alors ayant appelé toute lawashen hands? one multitude, il leur dit: Ecoutez- 14 And, when he had called all 16. Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende. 17. Quand il fut entré dans la maison, après s'être retiré d'avec La multitude, ses Disciples l'interrogèrent sur cette parabole. out a man, that entering into him 16 If any man have ears to hear, 18. Et il leur dit : Etes-vous aus- 17 And, when he was entered si sans intelligence? Ne compre-into the house from the people, nez-vous pas, que rien de ce qui his disciples asked him concerning the parable. entre de dehors dans l'homme ne le peut souiller? 19. Parce que cela n'entre pas dans son cœur, mais qu'il va aur ventre'; et qu'il sort aux lieux, secrets, avec tout ce que les alimens ont d'impur? 20. Il leur disoit donc : Ce qui sort de l'homme, c'est ce qui souille l'homme. 21. Car du dedans du coeur des hommes, sortent les mauvaises pensées, les adultères, les fornications, les meurtres. 22. Les larcins, les mauvais moyens, pour avoir le bien d'autrui, les méchancetés, la fraude, l'impudicité, l'œil envieux, la mé disance, la fierté, la folie. 23. Tous ces vices sortent du de dans, et souillent l'homme. 24. Puis étant parti de là, il s'en alla aux frontières de Tyr et de Sidon; et étant entré dans une maison, il ne vouloit pas que personne le sût; mais il ne put être cuché. 18 And he saith unto them, Are ye so without understanding also? Do ye not perceive, that whatsoever thing from without entereth into the man, it cannot defile him; 19 Because it entereth not into his heart, but into the belly, and 30eth out into the draught, purging all meats? 20 And he said, That which cometh out of the man, that defileth the man. 21For from within, out of the heart of men, proceed evil thoughts, adulteries, fornications, murders, 22 Thefts, covetousness, wickedness, deceit, lasciviousness, an evil eye, blasphemy, pride, foolishness: 23 All these evil things come from within, and defile the man. 24 And from thence he arose, and went into the borders of Tyre and Sidon, and entered into an house, and would have no man know it: but he could not be hid I ΕΝ Κεφ. ιη'. 18. Ν ἐκείνη τὴ δεν προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰεσό, λέ γοντες Τίς ἄρα μείζων ἐσὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν ; 2 Καὶ προσκαλεσάμενος ὁ Ἰη τῆς παιδίον, ἔφησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν, 3 Καὶ εἶπεν· ̓Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ τραφῆτε, και γένησθε ὡς τὰ απαιδία, ε μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν ἐξανῶν. 4 Οςις ἂν ταπεινώση ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τῦτο, ὗτός ἐσιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν ἐξανῶν. η οιαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γάρ ἐσιν ἐλ. θεῖν τὰ σκάνδαλα πλὴν καὶ τῷ αἰνθρώπῳ ἐκείνῳ, δι' δ τὸ σκάνδα· λον ἔρχεται. 8 Εἰ δὲ ἡ χείς σε, ἢ ὁ πές σε σκανδαλίζει σε, έκκοψον αὐτῷ, καὶ βάλε ἀπὸ τῶν καλόν σοι ἐςὶν εἰς σελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλόν, ή κυλλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα, βληθῆναι εἰς τὸ πῦς τὸ CAPUT XVIII, illa hora accefferuit dif cipuli Jefu; dicentes: Quifnam major eft in regno calorum? 2 Et advocans Jefus puerulunt, ftatuit eum in medio eorum. 3 Et dixit : Anen dico vobis, [ non converfi fueritis, & efici amini ficut pueruli, nequaquam intrabitis in regnum celorum. 4 Quicumque ergo humiliaverit feipfum ut puerulus ifte, hic eft major in reguo cælorum. 7 Ve mundo à fcandalis : Νeceffe enim eft venire fran dala : verumtamen ve homini illi, per quem fcandalum venit. 8 Si autem manus tua, vel pes tuus fcandalizat te, abfcinde ea, & jace abs te : pulchrun tibi eftingredi ad vitam claudum vel mancun, quam duas manus vel duos pedes habentem, jaci in ignem æternum. 9 Et fi oculus tuus fcandalizat te, crue eum, & jace abs te; pulchrum tibi eft unoculum in vitam intrare, quam duos oculos habentem jaci in gehennam ignis. 14 Quid vobis videtur? fucrint alicui homini centum oves, & erraverit una ex eis : nonne relinquens nonaginta nom vem, in montes vadens quæric erranten? 13 Et fi fiat invenire eam, amen dico vobis, quia gaudet fuper ea magis, quam fuper nonaginta, mover non aberran tibus. 14 Sic non eft voluntas ante Patrem veftrum qui in celis ut pereat' unus parvulorum ho rum. 15 Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, & corripe cum inter te & ipfum folum : Si te audierit, lucratus es fra trem tuunt. T the same time .came the M. 18 A disciples unto Jesus, saying, Who is the greatest in the king- 2 And Jesus called a little child 3 And said, Verily I say unto you, Except ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven. 4 Whosoever, therefore, shall humble aimself as this little child, the same is greatest in the king, don of heaven. 7 Woe unto the world because 8. Que si la main ou ton pied teof offences! for it must needs be fait tomber dans le péché, coupe- that offences come; but woe to les, et jette-les loin de toi ; il vaut mieux que tu entres boi- that man by whom the offence teux ou manchot dans la vie, que cometh! d'avoir deux pieds ou deux mains, et d'être jeté dans le feu éteruel. 9. Et si ton oil te fait tomber dans le péché, arrache -le, et jette-le loin de toi; car il vaut mieux que tu entres dans la vie n'ayant qu'un ceil, que d'avoir deux yeux, et d'être jeté dans la gébenne du feu. 8 Wherefore, if thy hand or thy foot offend thee, cut them off, and cast them from thee: it is better for thee to enter into life halt or maimed, rather than having two hands, or two feet, to be cast into everlasting fire 12. Que vous en semble ? Si un 9 And if thine eye offend thee, homme a cent brebis, et qu'il y pluck it out, and cast it from thee: en ait une égarée, ne laisse-t-il it is better for thee to enter into pas les quatre-vingt-dix-neuf, life with one eye, rather than havpour s'en aller par les montagnes chercher celle qui s'est égarée?ing two eyes to be cast into hell13. Et s'il arrive qu'il la trouve, je vous dis en verité, qu'il en a plus de joie, que des quatre-vingtdix-neuf qui ne sont point éga τό ̓Εὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ δὲ ἔτι ἕνα ἡ δύο ἵνα ἐπὶ σίματα δύο μαρτύρων ἢ τρι ἂν καθῇ στῶν ῥῆμα, * 17 Ἐὰν δὲ παρκέσῃ αὐτῶν, εἰπὶ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς † ἐκκλησίας Η παρακούση, ἔσω σοι ὥσπες ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁπέ τεθ, είπε Κύριε, πισάκις αμας τήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός με, ε ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; * 22 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησᾶς· Οὐ λέγω σοι, ἕως | επτάκις, ἀλλ' Γεως ή εβδομηκοντάκις ξ ἑπτά, 23 Διὰ τῦτο ὡμοιώθη ἡ βασι λεία τῶν εὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεϊ, ὃς ἐθέλησε συνᾶραι λόγον μετὰ τῶν δέλων αὐτῷ. * 24 + Αξαμένει δὲ αὐτῷ Η συναίρειν, προσηνέχθη αὐτῷ εἰς † ὀφειλέτης 1 μυρίων † ταλάντων | 25 Μὴ ἔχοντα δὲ αὐτῷ ἀποδᾷκαι, ἐκέλευσεν αὐτὸν ὁ κύριθ αὐτα πραθῆναι, καὶ τὴν γυναῖκα αὐτῷ, καὶ τὰ τέκνα, πάντα ὅσα εἶχε, καὶ ἀποδοθῆναι. 26 Πεσων ὧν ὁ δῆλον προσε κύ εἰ αὐτῷ, λέγων· Κύριε, μακροθύμησιν ἐπ' ἐμοί, και πάντα σοι ἀποδώσω. 27 Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύγια το δάλες εκείνε, ἀπέλυσεν αὐτὸν, καὶ τὸ † δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ, 18 Εξελθὼν δὲ ὁ δόλον ἐκεῖ. τΘ, εὗρεν ἕνα τῶν συνδέλων αὑτῶ, ὃς ἀφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια και κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγε, λέγων· Απόδος μας, ὅ,τι οφείλεις. 29 Πεσὼν ὧν ἡ σύνδυλων αὐτῷ εἰς τὰς πόδας αὐτοῦ, παρεκάλει αὐτὸν, λέγων· Μακροθύμησον ἐπ' ἐμεὶ, καὶ πάντα ἀποδώσω σοι. 3. Ο δὲ ἐκ θέλει ἀλλ ̓ ἀ πελθών, ἔξαλεν αὐτὸν εἰς φυλα μὴν, ἕως ᾧ ἀποδῷ τὸ ἐφειλόμενον. 16 Si autem non audierit, affume cum te adhuc unum vel duos: ut in ore duorum teflium vel trium ftet omne verbum. 17 Si autem neglexerit cos, dic ecclefiæ : fi autem & eccle fiam neglexerit, fit tibi ficut ethnicus & publicanus. 21 Tunc accedens ad eum Petrus, dixit: Domine, quoties peccabit in me frater meus, δε dimittam ei ? ufque fepties? 22 Dicit illi Jefus: Non dico tibi, ufque feptics, fed ufque feptuagies feptem. 23 Propter hoc affimilatum cft regnum calorum homini res gi, qui voluit conferre rationem cum fervis fuis. 24 Incipiente verò ipfo conferre, ob atus eft ei unus debitor decies mille talentorum. 25 Non habente autem illo reddere, juffit eum dominus ejus venundari, & uxorem ejus, & filios, & omnia quae habebat, & reddi. 26 Procidens autem fervus adorabat cum, dicens: Domine, longanimis efto erga me, & omnia tibi reddam. 27 Commotus vifceribus autem dominus fervi illius, abfolvit eum, & mutuum dimifit ei. 28 Egreffus autem fervus ille, invenit unum confervorum fuorum, qui debebat ei centum demarios: & apprehendens eun fuffocabat, dicens : Redde nihi quod debes. 29 Procidens ergo confervus ejus ad pedes ejus, rogabat euni, dicens: Longanimis efto in me, & omnia reddam tibi. 30 Ille autem noluit: fed abiens conjecit eum in cuftodiam, donec redderet debitun. |