30 Worn with difeafe, and never-ceafing pain, Death's circling fhades and Stygian glooms among. So in the evening of fome doubtful day, And clouds divided with a mingled ray, 35 40 45 And his whole glories fpreads at once to fight; 50 March 28, 1720. WM. COWPER. FROM *The Siege of Damafcus. Led on by thee, those * flowery paths I view, Where all the Graces with joint force engage, Struck with his guilt, the hardy Atheist dreads 30 35 40 As thoughtless through their wanton rounds they ftray, Compell'd by fame, repair with curious eye, 45 And their own various forms with wonder spy. They fee their faults, and ficken at the view. And Cælia bids him love, but not adore. Strephon is true, who ne'er was true before; 50 Though ADDISON and STEELE the honour claim, Here to ftand foremost on the list of fame; 55 Whi * Alluding to the Spectators written by Mr. Hughes. IN MEMORIAM VIRI CLARISSIMI JOHANNIS HUGHE S. OCCIDIT heu nimium fato fublatus acerbo, Occidit Aonidûm decus ille dolorque fororum ! Quæ te, magne, tuis rapuit fors afpera, vates? Quo fugis, ah! noftras nunquam rediturus in oras! En tibi ferali crinem cinxêre cupreffo, Et circum cineres Parnaffia numina lugent. Ipfa tuam flet adhuc, flebitque Britannia mortem : Te patria expofcit, foecundaque criminis ætas. Non tua te pietas, non candida vita, nec artes Ingenuæ, duro juvenem eripuêre fepulchro ! 5 15 Sed tibi mors longos nequicquam inviderit annos, Dum maneant claræ monumenta perennia famæ, Dircæufque volet fuperas fuus ales in auras. * Spernis trita fonans plectrum, tenuifque camœnæ Haud petis auxilium : terris te plena relictis Mens rapit impavidum, cœlique per ardua ducit. Jam procul ex oculis gentes & regna recedunt; Jam tellus perit, & punctum vix cernitur orbis. At vos, immenfi placidiffima lumina mundi, Sol, Luna, æterno meritas O! pangite laudes Auctori dominoque; fuis concuffa tremiscat Sedibus, & magnum agnofcat Natura Parentem, Dum vates arcana, parum fententia vulgi Ut ftet follicitus, fublimi carmine pandit ! Qualis verborum pompa ! ut ruit ore profundo Fervidus, ingenii caleat cum Spiritus ingens ! 20 25 Nec Hæc, & proxima alludunt ad fublimia illa authoris noftri Poemata, quibus Tituli, HYMNUS AD REATOREM MUNDI,& ECSTASIS. Nec minor incedis, tragico indignusive cothurno. Dum tuus Arabicos Phocyas ruit acer in hoftes, Quis non æqualis toto fub pectore flammas Concipit, & fimili laudis fervefcit amore ! O qualis linguæ divina potentia! quali Arte trahis faciles animos; feu pectora flecti Dura jubes, & pulchræ acuis virtutis honore; Sive intus placidos Eudocia concitet ignes ; Ah nimium, nimium infelix Eudocia ! quem non Sors tua fæva movet ? madidi ve&tigal ocelli Quis neget? infauftos quis non deploret amores? O femper damnata pati fata aspera virtus ! At tibi quis fenfus, quæ mens, Eudocia, cum jam Extrahit infixam Phocyas tua flamma fagittam, Securus fati, vitamque ex vulnere fundit ? Quis fatis ingenium comis miretur Abudæ ? 30 35 40 Quam piger ad poenas, miferumque benignus in hof tem ! Exemplar vel Christiadis imitabile, mores Digni etiam meliore fide! O quam, nube remotâ 45 Sed quid ego plura hîc laudare nitentia pergam? E Coll. Mert. L. DUNCOMBE. Amabilis Juvenis, hujus Carminis Author, Obiit 26 Decem. 1730; Anno tatis 19. "Nox atra caput trifti circumvolat umbrâ." VIRG. PRO |